بياييد ترين نباشيم!

تهمینه میلانی نوشت :  این متن را تحت تاثیر نوشته‌ای که توسط ایمیل به دستم رسید و نوشته خانم یا آقای متین نعمت خواه است، نوشتم.

از همین امروز، وقتی بچه‌هایمان به مدرسه می‌روند، به ایشان می‌گوییم : عزیزم ! من نمی‌خواهم تو بهترین باشی، فقط می‌خواهم تو خوشحال و خوشبخت باشی. اصلا مهم نیست که همیشه نمره ۲۰ بگیری، جای ۲۰ می‌توانی ۱۶ بگیری،…  اما از دوران مدرسه و کودکیت لذت ببر…

عزیزم : از “ترین” پرهیز کن، چرا که خوشبختی جایی هست که خودت را با کسی مقایسه نکنی. حتی نخواه خوشبخت‌ترین باشی. بخواه که خوشبخت باشی و برای این خواستت تلاش کن. همین ………..

یادمان هست که از وقتی به دنبال پسوند “ترین” رفتیم، خوشبختی از ما گریخت. از ۷۵ / ۱۹ لذت نبردیم چون یکی ۲۰ شده بود. از رانندگی با پراید و … لذت نبردیم، چون ماشین‌های مدل بالاتری در خیابان ، در حال خود نمایی بود. از بودن کنار عشقمان لذت نبردیم، چون مدرک تحصیلی و پول توی جیب او ، کمتر از بسیاری دیگر بود. همچنین، از خانه‌مان، از شغلمان، از درآمدمان، از خانواده و دوستانمان و  …………

مي‌خوام بگویم تحت تاثیر آموزه‌های غلط، بسیاری از ما فقط به “بهترین، بیشترین و بالاترین” چسبیدیم، در نتیجه تبدیل به انسان‌هایی افسرده و همیشه نالان شدیم. 

شاید لازم است یا بهتر بگویم وقت آن است که در آموزه‌های غلط تجدید نظر کنیم و تغییر جهت بدهیم، تا حداقل اجازه ندهیم که نحسیِ “ترین” دامن بچه‌هایمان رو بگیرد.